«Η Σοφία Ζέρβα ξεχώριζε για το πάθος και την αγωνία της για τα μικρά και μεγάλα ζητήματα του Αμαρουσίου. Ευαίσθητη και συνάμα δυναμική κατέγραφε και αναδείκνυε επί σειρά ετών την καθημερινότητα της πόλης
που αγάπησε και υπηρέτησε μέσα από τις στήλες του Αθμόνιου Βήματος συνεχίζοντας το εκδοτικό και δημοσιογραφικό έργο του συντρόφου της Θεόδωρου. Αξέχαστη η πρόσφατη τελευταία μας συνάντηση όπου παρά τη μεγάλη μάχη που έδινε, με ευγένεια και χαμόγελο μιλήσαμε επί ώρες για την κοινή μας αγάπη. Το Μαρούσι
Στους οικείους της εκφράζω τα ειλικρινή μου συλλυπητήρια»
